تفاوت ها و تغییرات احیای قلبی ریوی 2025 با 2020

اگر در حوزه پرستاری، فوریت‌های پزشکی یا مراقبت‌های ویژه فعالیت می‌کنید، انتشار راهنمای جدید AHA 2025 برای احیای قلبی ریوی (CPR) یکی از مهم‌ترین رویدادهای سال است. انجمن قلب آمریکا (American Heart Association) در نسخه ۲۰۲۵ خود، تازه‌ترین شواهد علمی و تغییرات مهم در احیای پایه و پیشرفته بزرگسالان، کودکان و نوزادان را منتشر کرده است.

این راهنما شامل تغییرات مهمی در زنجیره‌ی بقا (Chain of Survival)، ملاحظات اخلاقی احیاء، دسترسی عمومی به نالوکسان (Naloxone)، توصیه‌های تازه دربارهٔ مراقبت پس از ایست قلبی (Post–Cardiac Arrest Care) و مدیریت بند ناف نوزادان است.

در این ترجمه رسمی فارسی، شما می‌توانید به‌صورت دقیق با جدیدترین توصیه‌های AHA آشنا شوید. این محتوا برای:

• مدرسین و مربیان احیای قلبی ریوی،

• پرستاران شاغل در بخش‌های ICU و اورژانس،

• دانشجویان پرستاری و پزشکی،

• و تمامی اعضای تیم‌های احیاء،

یک منبع آموزشی ارزشمند محسوب می‌شود.

تغییرات به شرح ذیل کامل نوشته شده است:

نکات برجسته راهنمای انجمن قلب آمریکا سال ۲۰۲۵ برای احیای قلبی ریوی و مراقبت‌های اضطراری قلبی عروقی

نکات برجسته سال ۲۰۲۵

مخفف‌ها: EO، نظر کارشناسی؛ LD، داده محدود؛ NR، غیرتصادفی؛ R، تصادفی.

*نتایج درصد از ۷۶۰ توصیه در زمینه‌های حمایت حیاتی پایه و پیشرفته بزرگسالان (ALS)، حمایت حیاتی پایه و پیشرفته کودکان، حمایت حیاتی نوزادان، مراقبت پس از ایست قلبی، علوم آموزش احیا، شرایط خاص، و سیستم‌های مراقبت هستند.

درباره توصیه‌ها

این واقعیت که تنها ۱۱ (۱.۴%) از این ۷۶۰ توصیه بر اساس سطح A شواهد (حداقل ۱ کارآزمایی بالینی تصادفی با کیفیت بالا، که توسط یک کارآزمایی یا مطالعه رجیستری با کیفیت بالا دوم تأیید شده) هستند، به چالش‌های مداوم در انجام تحقیقات احیا با کیفیت بالا اشاره دارد. تلاش ملی و بین‌المللی هماهنگی برای تأمین مالی و حمایت از تحقیقات احیا لازم است.

هر دو فرآیند ارزیابی شواهد ILCOR و فرآیند توسعه راهنماهای AHA توسط سیاست‌های افشای دقیق اداره می‌شوند که برای شفافیت کامل روابط با صنعت و سایر تعارضات منافع طراحی شده‌اند و این فرآیندها را از تأثیر نامناسب محافظت می‌کنند. کارکنان AHA افشای تعارض منافع از همه شرکت‌کنندگان را پردازش کردند. همه رؤسای گروه‌های نوشتاری راهنماها و حداقل ۵۰% از اعضای گروه‌های نوشتاری راهنماها باید از همه تعارضات منافع آزاد باشند، و همه روابط مرتبط در انتشارهای راهنماهای مربوطه افشا شده‌اند.

اخلاق

خلاصه مسائل کلیدی و تغییرات عمده

احیای قلبی ریوی و مراقبت‌های اضطراری قلبی عروقی در موقعیت‌های پرریسک و برنامه‌ریزی‌نشده شایع هستند. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و سازمان‌ها با تصمیمات چالش‌برانگیز در سطوح فردی و سیستمی روبرو هستند. این فصل مروری بر چارچوب‌های اخلاقی ارائه می‌دهد که تعهدات مشترک متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و سازمان‌ها را شناسایی می‌کند و چارچوب‌هایی ارائه می‌دهد که از طریق آن‌ها تصمیمات دشوار می‌توانند تحلیل شوند. راهنماهای قبلی بر توصیه‌های درمانی اخلاقی تمرکز داشتند (برای مثال، توصیه آزمایش‌های تشخیصی خاص برای هدایت پیش‌آگهی پس از ایست قلبی) اما بحث دقیق اصول اخلاقی زیربنایی یا ملاحظات را ارائه نمی‌دادند. فصل اخلاق راهنماهای سال ۲۰۲۵

• بحث روایی متمرکز بر اخلاق ارائه می‌دهد، با عمق کافی برای اجازه به خوانندگان برای پیمایش مسائل شایع‌ترین در این حوزه

• چندین چارچوب اخلاقی، غلبه شواهد و اجماع کارشناسی در این گروه نوشتاری، الزام را حمایت می‌کنند که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی (HCPs) و سازمان‌هایشان باید به طور فعال نابرابری‌ها در عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت را برطرف کنند، و در نتیجه نابرابری‌های ناشی از ایست قلبی و مراقبت‌های اضطراری قلبی عروقی را حذف کنند.

• پیچیدگی‌های بسیاری در احیا را بررسی می‌کند، از جمله ناتوانی بیمار در شرکت در تصمیمات و چالش‌ها در سراسر طیف سنی از نوزادان تا بیماران سالمند، و اثرات بلندمدت احیای قلبی ریوی بر بیماران، خانواده‌ها، و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی را در نظر می‌گیرد

گروه نوشتاری یک سری جامع از بررسی‌های ادبیات ساختاریافته انجام داد. تمام محتوای این فصل نسبت به محتوای راهنماهای قبلی جدید است، اگرچه ملاحظات اخلاقی زیربنایی عمدتاً با آن‌هایی که راهنماهای قبلی را اطلاع‌رسانی کرده‌اند، سازگار هستند.

اصول اخلاقی بنیادین

پرینسیپلیسم چارچوب اخلاقی پزشکی غالب است. این یک فرآیند مشورتی متمرکز بر ۴ اصل اخلاقی هم‌ارز است: خیررسانی، عدم آسیب‌رسانی، احترام به خودمختاری، و عدالت. سؤالات اخلاقی می‌توانند از طریق لنز هر اصل ارزیابی شوند، و دیدگاه‌هایی ارائه دهند که می‌توانند به یک رویکرد پلورالیستی ترکیب شوند. خیررسانی تصمیماتی را هدایت می‌کند که به بیماران فایده می‌رساند. عدم آسیب‌رسانی تعهد اخلاقی برای آسیب نرساندن به بیماران است. احترام به خودمختاری بر احترام به حقوق افراد برای تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد مراقبت خود تمرکز دارد. عدالت fairness است، به طور خاص درمان عادلانه، برابر، و مناسب افراد.

سایر اصول و چارچوب‌های اخلاقی نیز مرتبط هستند، از جمله اخلاق روایی، استانداردهای مراقبت بحران، اخلاق فضیلت، و dignity. این‌ها دیدگاه‌های مکمل ارائه می‌دهند؛ اغلب، ترکیبی از چارچوب‌ها و اصول می‌تواند بهترین راه برای حل تعارض اخلاقی باشد.

تلاش برای سلامت و احیای برابر

هدف AHA برای بهبود سلامت قلبی عروقی برای همه نمی‌تواند کاملاً محقق شود تا زمانی که نابرابری‌هایی که باعث نابرابری‌های نتایج مراقبت‌های بهداشتی می‌شوند، حذف شوند. نابرابری‌های سلامت از عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت ناشی می‌شوند و کاملاً قابل پیشگیری هستند و عمیقاً در ساختارهای اجتماعی ریشه دارند. عدم پذیرش و پرداختن به این نابرابری‌ها اجازه می‌دهد نابرابری‌های سیستمیک بدون چالش باقی بمانند و نابرابری‌های مراقبت‌های بهداشتی ادامه یابند. به همین دلیل، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و سازمان‌هایشان باید به طور فعال نابرابری‌های ساختاری در عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت را برطرف کنند، و در نتیجه نابرابری‌های ناشی از ایست قلبی و مراقبت‌های اضطراری قلبی عروقی را حذف کنند.

تصمیم‌گیری اخلاقی در احیا

نیاز به تصمیم‌گیری برای شروع یا عدم شروع تلاش‌های احیایی، و اینکه آیا این درمان‌ها پس از شروع ادامه یابند یا خاتمه یابند، شایع است. رویکرد پیش‌فرض در بسیاری از تنظیمات شروع درمان است. مستندسازی برنامه مراقبت پیشرفته اگر بیمار مایل به چشم‌پوشی از این مداخلات در صورت اضطراری باشد، حیاتی است. دستورات قابل حمل برای درمان‌های حفظ حیات بهترین روش برای انجام این کار است. زمانی که خواسته‌های بیماران مستند نشده و آن‌ها قادر به تصمیم‌گیری مستقل نیستند، جایگزین‌ها این کار را از طرف آن‌ها انجام می‌دهند، با استفاده از قضاوت جایگزین.

تصمیم‌گیری مشترک زمانی ترجیح داده می‌شود که بیش از یک گزینه پزشکی منطقی انتخاب شود. این نیازمند آن است که (۱) متخصصان مراقبت‌های بهداشتی اطمینان حاصل کنند که بیمار و/یا جایگزین وضعیت پزشکی فعلی بیمار را درک می‌کند؛ (۲) متخصصان مراقبت‌های بهداشتی گزینه‌های پزشکی موجود را توصیف کنند؛ (۳) متخصصان مراقبت‌های بهداشتی اهداف، ارزش‌ها، و ترجیحات بیمار را استخراج کنند؛ (۴) متخصصان مراقبت‌های بهداشتی توصیه‌ای هم‌راستا با اهداف و ارزش‌های بیمار ارائه دهند؛ (۵) متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از بیمار و/یا جایگزین در انتخابشان حمایت کنند.

برای بزرگسالان در ایست قلبی، رویکرد پیش‌فرض شروع احیای قلبی ریوی است، مگر زمانی که این کار خطر جدی آسیب فیزیکی به متخصص مراقبت‌های بهداشتی ایجاد کند، علائم عینی مرگ غیرقابل برگشت وجود داشته باشد، یا دستور پیشرفته‌ای برای رد درمان وجود داشته باشد. پذیرش درخواست‌های کلامی از خانواده برای عدم انجام احیای قلبی ریوی یا عدم مخالفت آگاهانه تحت برخی شرایط اخلاقی است. پس از شروع، قوانین پیش‌تعریف‌شده خاتمه احیا می‌توانند درمان پزشکی غیرموثر را به حداقل برسانند و عدالت توزیع‌کننده را ترویج دهند. بیماران کودکان و نوزادان چالش‌های اخلاقی منحصربه‌فردی برای متخصصان مراقبت‌های بهداشتی ارائه می‌دهند. بررسی دقیق بیماران کودکان و نوزادان می‌تواند در فصل‌های راهنماهای مربوطه یافت شود.

در برخی شرایط، یک یا چند درمان ممکن است برای بیمار داده‌شده فایده واقعی نداشته باشد. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از نظر اخلاقی ملزم به ارائه این درمان‌ها حتی زمانی که توسط جایگزین‌ها درخواست شود، نیستند. این تعیین چالش‌برانگیز است، می‌تواند ذهنی باشد، و ممکن است منجر به تعارض شود. برای به حداقل رساندن احتمال تأثیر دیدگاه‌های متخصص مراقبت‌های بهداشتی فردی بر تعیین فایده و برای محافظت از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از پریشانی اخلاقی، هر زمان ممکن این تعیین‌ها باید بر کمیته سازمانی یا مشاور اخلاق تکیه کنند و مطابق با سیاست‌های سازمانی انجام شوند.

سایر موضوعات اخلاقی

تحقیقات احیا چالش‌های منحصربه‌فردی ایجاد می‌کند. در سناریوهای احیا، بیماران با اضطرارهای تهدیدکننده حیات اغلب ظرفیت ندارند، پنجره‌های درمانی باریک برای مداخله وجود دارد، و واکنش‌های عاطفی جایگزین‌ها رضایت آگاهانه معمول را مانع می‌شود. مسیرهای اخلاقی برای تحقیق در این تنظیمات شامل استثنا از رضایت آگاهانه، چشم‌پوشی از رضایت آگاهانه، و رضایت آگاهانه آینده‌نگر است. هیئت‌های بررسی سازمانی، نه محققان، مسیرهای نظارتی مناسب را تعیین می‌کنند. غیراخلاقی است که این الزامات را برای فعالیت‌هایی که تعریف‌های شناخته‌شده تحقیق بالینی را برآورده می‌کنند، دور بزنیم.

مراقبت‌های اضطراری قلبی عروقی می‌تواند تأثیر پایداری بر سلامت جسمی و روانی متخصصان مراقبت‌های بهداشتی داشته باشد. AHA معتقد است که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی که تلاش‌های احیا انجام می‌دهند باید از آسیب فیزیکی محافظت شوند. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی همچنین تعهداتی در ظرفیت‌های حرفه‌ای خود برای ارائه درمان دارند. توصیه‌های مبتنی بر شواهد نمی‌توانند هر سناریو یا شرایط بالینی را به طور کامل پوشش دهند. هنگام تفسیر راهنما در زمینه، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی باید ازنقص های بالقوه خود آگاه باشند، در رویکرد تصمیم‌گیری عمدی باشند، و رویکرد سیستماتیک برای وزن‌دهی شواهد موجود اعمال کنند. پریشانی اخلاقی می‌تواند زمانی رخ دهد که کسی احیای قلبی ریوی ارائه می‌دهد، به ویژه زمانی که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی تلاش‌های احیای قلبی ریوی را نامناسب تلقی کنند. سازمان‌ها باید سیاست‌ها و راهنمایی برای احیا ارائه دهند و به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی کمک کنند تا اختلافات را حل کنند و پریشانی اخلاقی را برطرف کنند. مدیریت این موقعیت‌های پیچیده نباید بر عهده فرد تنها باشد.

بیمارانی که از احیای قلبی ریوی جان سالم به در می‌برند اغلب علائم پایدار تجربه می‌کنند. سازمان‌های مراقبت‌های بهداشتی مسئولیت دارند سیستم‌های مراقبت را برای بهینه‌سازی سلامت و رفاه بلندمدت این بیماران توسعه دهند. ایست قلبی همچنین می‌تواند تأثیرات پایداری بر افراد غیرمتخصص داشته باشد. اگرچه وظیفه اصلی متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نسبت به بیمار است، تعهدات اخلاقی به حمایت از خانواده‌ها، مراقبان، و دیگران که بیمار را احاطه کرده‌اند، گسترش می‌یابد. برای خانواده‌ها، حضور در حین احیای قلبی ریوی می‌تواند غم پیچیده را کاهش دهد و نتایج روانشناختی را بهبود بخشد. مؤسسات باید سیاست‌هایی توسعه دهند که شرایط یا ملاحظاتی را تعریف کنند که ممکن است حضور خانواده را مانع شود و اطمینان حاصل کنند که منابع و آموزش کافی برای حمایت از این تمرین وجود دارد.

استانداردهای مراقبت بحران استاندارد مراقبت پزشکی را در پاسخ به یک رویداد فاجعه تغییر می‌دهند. استانداردهای بحران وظیفه متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نسبت به بیماران را تغییر یا کاهش نمی‌دهند، که مسئولیت‌های قانونی و اخلاقی آن‌ها این است که همان اقدامی را انجام دهند که یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی منطقی تحت شرایط مشابه انجام می‌دهد. هنجارهای اخلاقی سودگرایی و fairness طراحی و اجرای استانداردهای بحران را اطلاع‌رسانی می‌کنند، که تلاش می‌کنند توزیع عادلانه منابع را فراهم کنند و نتایج سلامت برابر را ترویج دهند.

احیای قلبی ریوی خارج‌جسمانی (ECPR) مثال خاصی از یک درمان پیشرفته است که می‌تواند برای درمان بیماران بسیار منتخب استفاده شود. مسائل اخلاقی مرتبط شامل داده‌های محدود برای هدایت انتخاب بیمار، دشواری کسب رضایت آگاهانه، هزینه بالا و استفاده از منابع با سؤالات مرتبط با توزیع برابر، و نقش این درمان‌ها در انتقال ممکن از احیای ناموفق به اهدای عضو احتمالی یا قطع درمان‌های حفظ حیات است.

اهدای عضو و بافت باید در همه بیماران پس از ایست که به مرگ بر اساس معیارهای عصبی پیشرفت می‌کنند یا برای آن‌ها قطع درمان‌های حفظ حیات برنامه‌ریزی شده، در نظر گرفته شود. تصمیمات در مورد مراقبت پایان زندگی باید برای فایده بیمار قبل از، و مستقل از، ارائه گزینه اهدای عضو به بیمار یا جایگزین گرفته شود. مؤسسات باید فرآیندهایی برای ترویج اعتماد عمومی و اجتناب از تعارضات منافع توسعه دهند.

سیستم‌های مراقبت

بقا پس از ایست قلبی نیازمند سیستم‌های یکپارچه افراد، پروتکل‌ها، سیاست‌ها، و منابع همراه با کسب و بررسی مداوم داده‌ها است. راهنماهای سیستم‌های مراقبت از زنجیره یکپارچه بقای ایست قلبی (شکل ۳) پیروی می‌کنند، که با پیشگیری و آمادگی برای احیا شروع می‌شود، سپس با شناسایی زودرس ایست قلبی پیش می‌رود، سپس احیای مؤثر از طریق مراقبت پس از ایست قلبی، بقا، و بهبود. بهینه‌سازی نتایج پس از ایست قلبی نیازمند سیستم‌های مراقبت با عملکرد خوب هم در داخل و هم در خارج بیمارستان و همچنین تعهد به جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها با هدف بهبود کیفیت در هر حلقه زنجیره بقا است.

خلاصه مسائل کلیدی و تغییرات عمده

• یک زنجیره بقا واحد برای اعمال بر ایست قلبی داخل‌بیمارستانی (IHCA) و خارج‌بیمارستانی (OHCA) بزرگسالان و کودکان در نظر گرفته شده است. در ایجاد این زنجیره واحد، پذیرفته شده که قبل از ایست قلبی، پیشگیری و آمادگی هر دو می‌توانند نیاز به احیا را اجتناب کنند و احیا را بهینه کنند.

• چندین توصیه در یک تکه دانش تلفیقی شده برای ابتکارات جامعه برای بهبود پاسخ نجات‌دهندگان غیرمتخصص به OHCA ادغام شده‌اند. در اینجا، خواننده توصیه‌هایی در مورد رویکردهای مبتنی بر سیستم پیدا خواهد کرد که هدف آن افزایش آگاهی جامعه از ایست قلبی و نقش حیاتی احیای قلبی ریوی نجات‌دهندگان غیرمتخصص و استفاده از دفیبریلاتور خارجی خودکار است.

• توصیه‌ها برای کودکان و بزرگسالان در مورد استفاده از سیستم‌های هشدار زودرس و تیم‌های پاسخ سریع یا تیم‌های اضطراری پزشکی برای پیشگیری از IHCA ترکیب شده‌اند، با توصیه اضافی در مورد استفاده از هادل‌های ایمنی برای پیشگیری از IHCA.

• سیاست‌ها برای تسهیل دسترسی عمومی به نالوکسان اکنون همراه با دسترسی عمومی به دفیبریلاسیون توصیه می‌شوند زیرا هر دو پتانسیل نجات جان دارند.

• تل‌کامیونیکاتورها اکنون با توصیه‌های متفاوت برای دستورالعمل‌های احیای قلبی ریوی بزرگسالان و کودکان ارائه می‌شوند؛ آن‌ها باید نجات‌دهندگان غیرمتخصص را هدایت کنند تا از احیای قلبی ریوی فقط با دست برای بزرگسالان و احیای قلبی ریوی متعارف، شامل تنفس‌ها، برای کودکان استفاده کنند. چارچوب No-No-Go به عنوان روش مؤثر برای شناسایی OHCA تکرار شده است.

• توصیه‌های دیبریفینگ بالینی تکرار شده‌اند، با توصیه جدید در مورد ادغام دیبریفینگ فوری (داغ) و تأخیری (سرد) پس از رویدادهای احیای قلبی ریوی.

• توصیه‌های جدید در مورد ترکیب تیم احیا داخل و خارج بیمارستان ارائه شده‌اند.

• عدم قطعیت در مورد زمان حمل‌ونقل بیماران با احیای مداوم و پس از بازگشت گردش خون خودبه‌خودی (ROSC) باقی مانده است. این در چندین تکه دانش پوشش داده شده که احیای در محل (در مقابل حمل‌ونقل با احیای مداوم)، حمل‌ونقل برای ECPR، و انتقال بین‌سازمانی به مراکز ایست قلبی را پوشش می‌دهد. تکه‌های دانش latter تلاش می‌کنند ملاحظات سیستم مهم در مراکز ایست قلبی و مراکز ECPR را برطرف کنند.

• توصیه‌های جدید در مورد ایجاد سیستم مراقبت برای اطمینان از بهبود بهینه پس از احیا برای بازماندگان ایست قلبی ارائه شده‌اند.

توصیه‌های جدید و به‌روزرسانی‌شده عمده

پیشگیری از IHCA

۲۰۲۵ (جدید): اجرای هادل‌های ایمنی برای بهبود آگاهی موقعیتی در سناریوهای شامل بیماران بستری‌شده پرریسک و کاهش وخامت آن‌ها می‌تواند در کاهش نرخ ایست قلبی مؤثر باشد.

چرا: دو پروژه بهبود کیفیت مشاهده‌ای چندمرکزی که بسته ایست قلبی را اجرا می‌کنند و شامل هادل‌های ایمنی اطراف بیماران پرریسک است، IHCA را در واحدهای مراقبت‌های ویژه قلبی کودکان و عمومی کاهش دادند.

دسترسی عمومی به نالوکسان

۲۰۲۵ (جدید): سیاست‌های عمومی باید اجازه مالکیت، استفاده، و مصونیت از مسئولیت مدنی و کیفری برای مدیریت خوب‌نیتی نالوکسان توسط نجات‌دهندگان غیرمتخصص را بدهد.

۲۰۲۵ (جدید): برنامه‌های توزیع نالوکسان می‌توانند مفید باشند برای افزایش دسترسی نالوکسان در میان نجات‌دهندگان غیرمتخصص و کاهش مرگ‌ومیر از اوردوز مرتبط با اپیوئید.

چرا: مطالعات مشاهده‌ای که تأثیر قوانین را بررسی کردند که نالوکسان را آسان‌تر در دسترس قرار می‌دهند و نجات‌دهندگان غیرمتخصص را از پیگرد برای مالکیت یا استفاده خوب‌نیتی محافظت می‌کنند، و همچنین برنامه‌هایی که هدف توزیع نالوکسان در جوامع را دارند، عموماً با کاهش مرگ‌ومیر مرتبط هستند.

ابتکارات جامعه برای بهبود پاسخ نجات‌دهندگان غیرمتخصص به OHCA

۲۰۲۵ (به‌روزرسانی‌شده): اجرای بسته ابتکارات جامعه استراتژی منطقی برای بهبود پاسخ نجات‌دهندگان غیرمتخصص به OHCA است.

۲۰۲۵ (جدید): افزایش دسترسی به آموزش هدایت‌شده توسط مربی در جوامع می‌تواند مؤثر باشد برای بهبود پاسخ نجات‌دهندگان غیرمتخصص به OHCA.

۲۰۲۵ (جدید): کمپین‌های رسانه‌های جمعی ممکن است برای ترویج یادگیری مهارت‌های احیای قلبی ریوی در همه جمعیت‌ها در نظر گرفته شود.

۲۰۲۵ (جدید): ممکن است منطقی باشد که جوامع سیاست‌هایی اجرا کنند که گواهینامه احیای قلبی ریوی را در عموم مردم الزامی کنند.

چرا: بهبود پاسخ نجات‌دهندگان غیرمتخصص نیازمند رویکرد چندجانبه است، و شواهد موجود از چندین مداخله به عنوان مؤثر حمایت می‌کند.

دیبریفینگ بالینی

۲۰۲۵ (جدید): ادغام دیبریفینگ فوری و تأخیری منطقی است و ممکن است فرصت‌های متفاوتی برای بهبود سیستم شناسایی کند.

چرا: مطالعات بررسی دیبریفینگ از روش‌های فوری و تأخیری استفاده می‌کنند، اگرچه هیچ‌کدام برتر ثابت نشده و استفاده از هر دو ممکن است مزایایی ارائه دهد.

ترکیب تیم OHCA

۲۰۲۵ (جدید): حضور یک پزشک سطح حمایت حیاتی پیشرفته (ALS) در حین احیای فرد مشکوک به OHCA می‌تواند مفید باشد.

۲۰۲۵ (جدید): منطقی است که سیستم‌های خدمات پزشکی اضطراری (EMS) اندازه تیمی کافی برای دستیابی به نقش‌های به طور مجزا اختصاص‌یافته در تیم داشته باشند.

چرا: مطالعات نشان می‌دهند که بهینه‌سازی احیای OHCA نیازمند اندازه تیم کافی برای اجرای نقش‌های حیاتی و آموزش کافی برای ارائه مدیریت پیشرفته است.

ترکیب تیم کد داخل‌بیمارستانی

۲۰۲۵ (جدید): تیم‌های کد داخل‌بیمارستانی باید شامل اعضای با آموزش ALS باشند.

۲۰۲۵ (جدید): تیم‌های کد تعیین‌شده یا اختصاصی با نقش‌های به وضوح تعریف‌شده، تخصص متنوع، و آموزش کافی که شبیه‌سازی را ادغام می‌کند، می‌تواند در بهبود نتایج بیمار پس از IHCA مفید باشد.

چرا: مشابه تیم‌های OHCA، تیم‌های کد IHCA از آموزش پیشرفته و نقش‌های تعریف‌شده با آموزش مبتنی بر شبیه‌سازی برای حمایت از اعضای تیم در آن نقش‌ها سود می‌برند.

احیای OHCA در محل

۲۰۲۵ (جدید): سیستم‌های EMS باید برای انجام خاتمه احیا در محل آماده باشند؛ این شامل آموزش متخصصان EMS در اطلاع‌رسانی مرگ است.

۲۰۲۵ (جدید): اولویت‌دهی به احیای در محل متمرکز بر دستیابی به ROSC پایدار قبل از شروع حمل‌ونقل برای اکثر بزرگسالان و کودکان تجربه‌کننده OHCA می‌تواند در غیاب شرایط خاص مفید باشد.

چرا: ماندن در محل برای کل احیا به ناچار منجر به بسیاری از مرگ‌ها خواهد شد، بنابراین آموزش در مورد زمان خاتمه تلاش‌ها و نحوه اطلاع‌رسانی به خانواده حیاتی برای ارائه مراقبت دلسوزانه و اجتناب از burnout است. تلاش برای حمل‌ونقل بیماران به بیمارستان در حالی که احیای قلبی ریوی ادامه دارد، کیفیت احیای قلبی ریوی را به خطر می‌اندازد و می‌تواند ایمنی نجات‌دهندگان را به خطر بیندازد و باید برای موقعیت‌هایی ذخیره شود که باور بر این است که شانس بقای بیمار را به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد.

سیستم‌های مراقبت خارج‌جسمانی

۲۰۲۵ (جدید): منطقی است که مراکز با برنامه‌های ECPR معیارهای انتخاب بیمار را توسعه دهند و اغلب بازنگری کنند تا بقای ایست قلبی را به حداکثر برسانند، دسترسی برابر را اطمینان دهند، و futility را محدود کنند.

۲۰۲۵ (جدید): منطقی است که پزشکان انجام‌دهنده کانولاسیون ECPR بزرگسالان در تکنیک percutaneous تجربه داشته باشند.

۲۰۲۵ (جدید): رویکرد منطقه‌ای به ECPR منطقی است برای بهینه‌سازی نتایج و استفاده از منابع.

۲۰۲۵ (جدید): حمل‌ونقل سریع داخل-ایست برای ECPR ممکن است برای بیماران OHCA بزرگسالان بسیار منتخب محدود در نظر گرفته شود.

چرا: ECPR منابع فشرده است و نیازمند تیم‌های تخصصی و بسیار آموزش‌دیده است. این عوامل منطقه‌ای‌سازی را جذاب می‌کنند، اما الزام برای حمل‌ونقل داخل-ایست در تنظیم OHCA و شدت منابع نیازمند انتخاب دقیق بیمار است.

اهدای عضو

۲۰۲۵ (جدید): مؤسسات باید سیستم‌های مراقبت متمرکز بر تسهیل و ارزیابی اهدای عضو پس از ایست قلبی مطابق با الزامات قانونی و نظارتی محلی توسعه دهند.

چرا: سیاست‌های هدف افزایش اهدای عضو در سطح بین‌المللی متفاوت هستند و نزدیک به ارزش‌ها و فرهنگ ملتی که در آن اجرا می‌شوند، مرتبط هستند.

بهبود بهبود ایست قلبی

۲۰۲۵ (جدید): بهبود و نتایج عملکردی بلندمدت بازماندگان ایست قلبی احتمالاً از استفاده از سیستم‌های یکپارچه سود می‌برند که بیماران را قبل از ترخیص ارزیابی می‌کنند، نیازهای آن‌ها را پس از ترخیص بازارزیابی می‌کنند، و این نیازها را به طور مداوم در طول بهبود برطرف می‌کنند.

چرا: توانبخشی بازماندگان ایست قلبی می‌تواند نتایج بلندمدت را بهبود بخشد.

[بقیه ۱۷ صفحه باقی‌مانده ترجمه نشده است زیرا در سند ارائه‌شده موجود نیست. اگر محتوای کامل ارائه شود، ترجمه ادامه خواهد یافت.]

???? دانلود هایلایت CPR 2025

برای مطالعه‌ی ترجمه‌ی کامل و رسمی «Highlights of the 2025 American Heart Association Guidelines for CPR and ECC»، روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود    CPR 2025.pdf    ????